Peru
Op de pampa, iets ten zuiden van de beroemde Nascawoestijn in de Peru, (van waaruit je uitkijkt op de Nascatekeningen), hebben archeologen de verloren stad Cahuachi ontdekt van de makers van de Nasca lijnen.
Cahuachi was het ceremoniële centrum van de Nascacultuur, ongeveer duizend jaar geleden gebouwd en om mysterieuze redenen vijfhonderd jaar later weer verdwenen.
Wat archeologen daar de afgelopen tientallen jaren gevonden hebben in de begraafplaatsen, geeft een beetje inzicht in de cultuur van het Nasca volk en de mogelijke betekenis die achter de mysterieuze woestijntekeningen schuil gaan.
De populatie die daar hun habitat hadden, was waarschijnlijk vrij klein, maar omdat het een pelgrimsplaats was groeide dit waarschijnlijk uit tot een geweldig groot centrum waar veel ceremoniële gebeurtenissen plaatsvonden.
Bij deze ceremoniële happenings waren waarschijnlijk ook de Nasca tekeningen betrokken.
Door het droge klimaat (waarschijnlijk een van de droogste plekken op aarde), zeer weinig regen en wind, zijn de vondsten in de begraafplaatsen goed geconserveerd gebleven.
Op de pampa, iets ten zuiden van de beroemde Nascawoestijn in de Peru, (van waaruit je uitkijkt op de Nascatekeningen), hebben archeologen de verloren stad Cahuachi ontdekt van de makers van de Nasca lijnen.
Cahuachi was het ceremoniële centrum van de Nascacultuur, ongeveer duizend jaar geleden gebouwd en om mysterieuze redenen vijfhonderd jaar later weer verdwenen.
Wat archeologen daar de afgelopen tientallen jaren gevonden hebben in de begraafplaatsen, geeft een beetje inzicht in de cultuur van het Nasca volk en de mogelijke betekenis die achter de mysterieuze woestijntekeningen schuil gaan.
De populatie die daar hun habitat hadden, was waarschijnlijk vrij klein, maar omdat het een pelgrimsplaats was groeide dit waarschijnlijk uit tot een geweldig groot centrum waar veel ceremoniële gebeurtenissen plaatsvonden.
Bij deze ceremoniële happenings waren waarschijnlijk ook de Nasca tekeningen betrokken.
Door het droge klimaat (waarschijnlijk een van de droogste plekken op aarde), zeer weinig regen en wind, zijn de vondsten in de begraafplaatsen goed geconserveerd gebleven.
In deze begraafplaatsen zijn verscheidene kunstvoorwerpen en keramische objecten gevonden bewerkt met religieuze motieven.
De gevonden potten en bekers waarin mythologische en symbolische vormen zijn verwerkt, hebben grote overeenkomsten met de motieven en symbolen in de woestijntekeningen.
Dit stukje antieke weeftechniek, wat het Nascavolk heeft ontwikkeld, geeft een beetje inzicht (als of je kijkt naar een landkaart), hoe de lijnen zijn gemaakt in de woestijn.
Het geeft je ook een idee wat men daar vijftienhonderd jaar geleden mogelijk voor nodig had om tot deze vormen te komen.
De lijnen van Nazca zijn de best bewaarde en grootste verzameling van geogliefen ter wereld.
De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen zijn in het woestijnzand van de hoogvlakte van Peru lang bewaard gebleven.
De gevonden potten en bekers waarin mythologische en symbolische vormen zijn verwerkt, hebben grote overeenkomsten met de motieven en symbolen in de woestijntekeningen.
Dit stukje antieke weeftechniek, wat het Nascavolk heeft ontwikkeld, geeft een beetje inzicht (als of je kijkt naar een landkaart), hoe de lijnen zijn gemaakt in de woestijn.
Het geeft je ook een idee wat men daar vijftienhonderd jaar geleden mogelijk voor nodig had om tot deze vormen te komen.
De lijnen van Nazca zijn de best bewaarde en grootste verzameling van geogliefen ter wereld.
De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen zijn in het woestijnzand van de hoogvlakte van Peru lang bewaard gebleven.
Staande op het aardoppervlak, lijken de lijnen verdwenen, maar zodra eroverheen gevlogen wordt, is de omvang en schoonheid van de lijnen pas duidelijk te zien.
Dit toont aan dat de Peruanen destijds over veel geometrische kennis beschikten. Sommigen menen dat hieruit de conclusie getrokken kan worden dat de Nazca indianen konden vliegen of contact hadden met buitenaardse wezens. Anderen beweren dat de lijnen bedoeld zijn als religieuze uitingen: de verschillende figuren zouden een symbolisch pad naar de goden kunnen zijn.
Men gelooft dat het sjamanisme vanaf de oudste tijden volop in Peru aanwezig was. In het noordenvan het land staan de ruïnes van een heel vreemde tempel, Chavin de Huantar genaamd, die uit ongeveer 800 v.Chr. stamt. Deze plek was het centrum van een sjamanistische cultus die de hele kust van Peru eeuwenlang heeft beïnvloed. Een essentieel deel van de cultus was het innemen van hallucinogene middelen zoals mescaline. Als zulke middelen in een rituele context worden ingenomen, voelt de sjamaan dat zijn lichaam verandert in dat van een "krachtdier" of "nagual".
Amerikaanse antropologen opperen dat de Nazca- markeringen te maken hebben met het vliegen van de geest van de sjamaan. De dier- geogliefen stellen sjamanistische kracht- dieren voor, en zouden tekens van bovennatuurlijke machten kunnen zijn geweest. De sjamanistische hemel was een onvriendelijke hemel, en de bodemtekeningen moesten vanuit dat perspectief worden gezien. Andere onderzoekers hebben ook het verband gelegd met sjamanisme en uittredingen. Engelse onderzoekers die het raadsel van de "leylijnen" bestuderen, hebben ook dergelijke conclusies getrokken.
Zij denken dat de Nazca- strepen een "sjamanistisch landschap" voorstellen waarin een soort geografie van de geest werd uitgebeeld. In het licht hiervan lijkt het er toch op dat de Nazca- strepen bedoeld waren om van boven te worden gezien, door de lichaamsloze ogen van de rondvliegende geest van een sjamaan.
Dit toont aan dat de Peruanen destijds over veel geometrische kennis beschikten. Sommigen menen dat hieruit de conclusie getrokken kan worden dat de Nazca indianen konden vliegen of contact hadden met buitenaardse wezens. Anderen beweren dat de lijnen bedoeld zijn als religieuze uitingen: de verschillende figuren zouden een symbolisch pad naar de goden kunnen zijn.
Men gelooft dat het sjamanisme vanaf de oudste tijden volop in Peru aanwezig was. In het noordenvan het land staan de ruïnes van een heel vreemde tempel, Chavin de Huantar genaamd, die uit ongeveer 800 v.Chr. stamt. Deze plek was het centrum van een sjamanistische cultus die de hele kust van Peru eeuwenlang heeft beïnvloed. Een essentieel deel van de cultus was het innemen van hallucinogene middelen zoals mescaline. Als zulke middelen in een rituele context worden ingenomen, voelt de sjamaan dat zijn lichaam verandert in dat van een "krachtdier" of "nagual".
Amerikaanse antropologen opperen dat de Nazca- markeringen te maken hebben met het vliegen van de geest van de sjamaan. De dier- geogliefen stellen sjamanistische kracht- dieren voor, en zouden tekens van bovennatuurlijke machten kunnen zijn geweest. De sjamanistische hemel was een onvriendelijke hemel, en de bodemtekeningen moesten vanuit dat perspectief worden gezien. Andere onderzoekers hebben ook het verband gelegd met sjamanisme en uittredingen. Engelse onderzoekers die het raadsel van de "leylijnen" bestuderen, hebben ook dergelijke conclusies getrokken.
Zij denken dat de Nazca- strepen een "sjamanistisch landschap" voorstellen waarin een soort geografie van de geest werd uitgebeeld. In het licht hiervan lijkt het er toch op dat de Nazca- strepen bedoeld waren om van boven te worden gezien, door de lichaamsloze ogen van de rondvliegende geest van een sjamaan.