Landkaarten markeren afstanden in ruimte, zoals kalenders afstanden
in tijd weergeven.
De grote populariteit van landkaarten in conceptuele kunst begon
met het minimalisme, van uit de interesse voor getallen tijd en afmetingen.
Geologen leggen de contouren van een gebied vast op een kaart,
deze contourlijnen hebben een gelijkenis met een menselijke vingerafdruk.
Land dat niet in kaart is gebracht is van niemand zeggen geologen.
We lezen kaarten met onze vingers, die de route van de reis laten zien.
Het in kaart brengen en het lezen van landkaarten heeft iets intiems.
In de late jaren 60 en 70, werden landkaarten een inspiratiebron
voor de nieuwe landschapsarchitecten, schilders en beeldhouwers,
maar ook voor conceptkunstenaars.
De gewoonste landkaart heeft vaak een heel uitgesproken eigen schoonheid zoals een tekening dat ook kan hebben, zonder eigenlijk het landschap af te beelden. Het is eigenlijk en gemoderniseerd begrip of idee over kunst als het gaat over ruimte.
Een landkaart is eigenlijk een grafische schrijfwijze van herinneringen en belevingen.
in tijd weergeven.
De grote populariteit van landkaarten in conceptuele kunst begon
met het minimalisme, van uit de interesse voor getallen tijd en afmetingen.
Geologen leggen de contouren van een gebied vast op een kaart,
deze contourlijnen hebben een gelijkenis met een menselijke vingerafdruk.
Land dat niet in kaart is gebracht is van niemand zeggen geologen.
We lezen kaarten met onze vingers, die de route van de reis laten zien.
Het in kaart brengen en het lezen van landkaarten heeft iets intiems.
In de late jaren 60 en 70, werden landkaarten een inspiratiebron
voor de nieuwe landschapsarchitecten, schilders en beeldhouwers,
maar ook voor conceptkunstenaars.
De gewoonste landkaart heeft vaak een heel uitgesproken eigen schoonheid zoals een tekening dat ook kan hebben, zonder eigenlijk het landschap af te beelden. Het is eigenlijk en gemoderniseerd begrip of idee over kunst als het gaat over ruimte.
Een landkaart is eigenlijk een grafische schrijfwijze van herinneringen en belevingen.
Om de nogal saaie woestijnen van centraal Australië in kaart te brengen, hebben Aboriginal stammen zandtekeningen gemaakt (later op canvas geschilderd), die veel gelijkenissen hebben met moderne pointillistische abstractieschilderijen.
Ze bedekken als het ware bepaalde plekken en gebeurtenissen, en verbinden het verleden van hun stam met het heden.
Ze bedekken als het ware bepaalde plekken en gebeurtenissen, en verbinden het verleden van hun stam met het heden.
Voor de inwoners van dat bepaalde gebied, heeft deze abstracte (schildering) zandtekening onmiddellijk herkenbare elementen in zich zoals: heuvels, slangensporen en waterplekken.
Deze tekeningen ( landkaarten), lijken erg veel op religieuze symbolen die men heeft gevonden op ingekraste heilige stenen of in grottekeningen.
De landkaart, en kunst wat gerelateerd is aan landkaarten of kaarttekeningen, is op zichzelf een overlapping van tegelijkertijd een plaats, een reis, en een geestelijk begrip, zowel figuratief als abstract.
Landkaarten zijn als het ware ` filmstills` van reizen.
Onze fascinatie voor kaarten zou iets te maken kunnen hebben met het feit dat we behoefte hebben om dingen logisch te kunnen overzien, een manier om ook onze locatie te begrijpen.
Het resultaat kan desoriënterend zijn of geruststellend.
Vandaag de dag is de behoefte om te reizen, vooral naar onbekende plekken of zelfs naar onplezierige plekken, een drijfveer voor kunst en kunstenaars, wat gezien kan worden als onderdeel van een algemeen sociaal verlangen.
Sommige kunstenaars worden geïnspireerd door wat ze zien onderweg en keren terug naar huis en ontwikkelen zich van daaruit.
Anderen werken terwijl ze aan het reizen zijn, Richard Long is daar een voorbeeld van, hij maakt van reizen zijn werk, ( later meer over Long) .
De drijfveer om constant in beweging te zijn, en het gevoel wat daarmee samenhangt is eigen aan onze moderne samenleving en in kunst, wat zich altijd beweegt tussen kortstondig en permanent, ofwel leven en dood.
Deze tekeningen ( landkaarten), lijken erg veel op religieuze symbolen die men heeft gevonden op ingekraste heilige stenen of in grottekeningen.
De landkaart, en kunst wat gerelateerd is aan landkaarten of kaarttekeningen, is op zichzelf een overlapping van tegelijkertijd een plaats, een reis, en een geestelijk begrip, zowel figuratief als abstract.
Landkaarten zijn als het ware ` filmstills` van reizen.
Onze fascinatie voor kaarten zou iets te maken kunnen hebben met het feit dat we behoefte hebben om dingen logisch te kunnen overzien, een manier om ook onze locatie te begrijpen.
Het resultaat kan desoriënterend zijn of geruststellend.
Vandaag de dag is de behoefte om te reizen, vooral naar onbekende plekken of zelfs naar onplezierige plekken, een drijfveer voor kunst en kunstenaars, wat gezien kan worden als onderdeel van een algemeen sociaal verlangen.
Sommige kunstenaars worden geïnspireerd door wat ze zien onderweg en keren terug naar huis en ontwikkelen zich van daaruit.
Anderen werken terwijl ze aan het reizen zijn, Richard Long is daar een voorbeeld van, hij maakt van reizen zijn werk, ( later meer over Long) .
De drijfveer om constant in beweging te zijn, en het gevoel wat daarmee samenhangt is eigen aan onze moderne samenleving en in kunst, wat zich altijd beweegt tussen kortstondig en permanent, ofwel leven en dood.